“En die oplossing is?” vroeg Leonardo de Vijfde.
“Omdat het geheim is zal ik het in uw oor fluisteren,” zei de vrouw.
Leonardo de Vijfde boog zich voorover en de vrouw fluisterde in zijn oor. Lang, heel lang. Zelfs zo lang dat Leonardo de Vijfde last van zijn rug kreeg en er bij ging zitten. Hij keek ook steeds verbaasder naarmate de vrouw haar verhaal vertelde. En na een hele lange tijd was de vrouw klaar met het fluisteren van de oplossing.
“Echt? Is dat het?” vroeg Leonardo de Vijfde terwijl hij met een doek zijn inmiddels zwetende oor afdroogde.
“Echt, dat is het,” antwoordde de vrouw. Ze liep achteruit de tent uit terwijl Leonardo de Vijfde verbaasd nadacht.
Buiten de tent ontmoette de vrouw een onbekende man die ook uit het niets in het tentenkamp was verschenen. Hij keek de vrouw zwijgend aan.
“Wie bent u?” vroeg de onbekende vrouw aan de onbekende man.
“Mijn naam is totaal niet van belang,” zei hij. “Wat wel van belang is, is dit.” De onbekende man overhandigde een leren buidel met onbekende inhoud aan de onbekende vrouw.
De vrouw pakte de buidel aan en voelde aan de buidel of ze kon ontdekken wat er in zat. Maar hoe ze ook voelde met haar vingers van beide handen, er ging haar geen lichtje op.
“Kijk er pas in als het moment daar is!” drukte de onbekende man haar op het hart.
De onbekende vrouw bleef met een vragende uitdrukking op haar gezicht voor de tent van Leonardo de Vijfde staan tegenover de onbekende man.
Write-along dag 4
Gepubliceerd inSchrijven
Wees de eerste om te reageren